سلام نی نی خشکل من.
الان که دارم برات می نویسم ساعت یک و بیست و پنج دقیقه ی صبح روز 6 اسفند 91 هست.
تو هم 7 ماه و 14 روزه که پا به این دنیا گذاشتی ولی هنوز تو شکمم هستی.
عزیزتر از جانم همیشه آرزوی سلامتی تو رو دارم . امیدوارم در آرامش باشی . امیدوارم و از خدا می خوام که تولدت به سلامتی و شادی باشه. امیدوارم دوران کودکی شاد و به یادموندنی داشته باشی و من و بابایی بتونیم برات پدر و مادر خوبی باشیم. امیدوارم آینده ی درخشانی در انتظارت باشه.
می خواستم از حال و هوای این روزا برات بگم شاید بعد که ایشالا بزرگتر شدی برات جالب باشه.
این روزا من همش در حال جمع آوری وسایل بیمارستان و بستن ساک بیمارستان هستم.
تمام لباسای خشکلت رو شستم و فقط چند تا چیز دیگه مونده که تموم بشه.
هنوز اتاقت رو کاملا تمیز نکردیم آخه بابایی هم باید وقت داشته باشه ، من که تنهایی نمی تونم مامانی. بابا جون خیلی کمک می کنه توی چیدن وسایل و مرتب کردن لباسات.
راستی مامانی وسایلت رو گذاشتیم توی کمد هومن. ناراحت که نمی شی از تخت و کمد داداشی استفاده کنی؟ خودت می دونی که همه وسایلش نو و مرتب هست.
داداشی هم خیلی دوست داره تو از وسایلش استفاده کنی.
ایشالا به سلامتی و شادی.
دیگه اینکه خیلی ها منتظر اومدنت هستن .
تمام خاله های نی نی پیج، خاله زهرا و عمو محمد،تمام دوستام( زهرا - سمیرا، پریسا، فاطمه، زهره، سمیه...)
ولی از همه ی اینا بیشتر مامان بزرگ هست که تقریبا هرروز زنگ می زنه تا احوال من و تو رو بپرسه. دوست داره هرچی زودتر بیاد پیش ما آخه می دونی که شیراز هست.
ولی نمی تونه تا آخر ماه بیاد.آخه نی نی دایی ممد هم داره دنیا میاد.
ایشالا تمام نی نی های پاک که روح اهورایی درونشون دمیده می شه ، به سلامت پا به این دنیا بذارن.
امیدوارم تمامی مادرها لذت در آغوش کشیدن نوزاداشون رو بچشن و با تمام وجود از بزرگ شدن کودکانشون بهره ببرن. و تمامی پدرها با نوازش کودکاشون به آرامش برسن.
